Adalet duygusu hakkında

Diriliş (Rusçası: Voskreseniye) Lev Tolstoy’un 1899′da yazdığı üçüncü kitap.

Konusu: İnsan ruhu, vicdan ve inanç üzerine. Tolstoy ruha, insan fıtratına, her şeye rağmen dirilip doğruları yapmanın mümkün olup olmadığına dair yazıyor bu kitabı.

“Her şeye rağmen”

“İnsan fıtratına rağmen”

İnsana rağmen,  insan için adaletli  olmaya çalışmak ve bunu yaptıkça yalnızlaşmak…

Adam 1899′da yazmış değişen bir şey yok.

Başka hayatlar için “normalleşmiş” olaylar bize tuhaf gelir ya.

Ve bir gün ona eskisi gibi gülümsemiyorsan artık sana “neden?” diye sorduğunda,

“çünkü sen beni yanılttın” dersiniz ve o hiç bir şey anlamaz ya…

Adalet -ne pahasına olursa olsun- kaybedilmemesi gereken bir duygu.

“Bu böyle olmamalı çünkü yanlış” demeyi asla bırakmamak lazım, antipatik olmak ya da sevilmemek pahasına.

O adalete bir gün hepimizin ihtiyacı olabilir.

Ve yarın;

bugün “dikleniyor” diye düşünüp sattığınız  insanların bu kez sizin için dik durması gerekebilir.

Adalet herkese gereklidir.

Ancak size gerektiğinde sizinle adalet arayacak adam kalmayabilir…